Komunii św. w domu chorego oraz Sakramentu Chorych udziela się w naszej parafii w pierwszą sobotę miesiąca co zostaje podane w ogłoszeniach parafialnych (z wyjątkiem miesiąca lipca i sierpnia). Natomiast w szpitalach kapelan szpitalny udziela sakramentów codziennie. Chory człowiek daje zdrowym wspaniałą okazję do świadczenia dobra, do poświęcania się i ofiary. Gdy usługujemy chorym rozwijamy w sobie cierpliwość, łagodność, wyrozumiałość... Bez tych cnót bylibyśmy nieużyteczni dla otoczenia.
Chory potrzebuje jednak czegoś więcej - potrzebuje pomocy by znosić cierpienia. By jednak to mu się udało musi najpierw znaleźć sens swoich cierpień. Znajdzie je wtedy, gdy swoje cierpienia będzie łączył z cierpieniami Chrystusa.
Media są pomocne chorym.
W chorobie człowiek wierzący pozbawiony jest możliwości pełnego udziału w życiu liturgicznym Kościoła. Pozostaje mu radio i telewizja, dzięki którym może uczestniczyć w transmisji Mszy Świętych.
Co miesięczne odwiedziny Kapłana w domu chorego.
Są jednak osoby, które w ogóle nie mogą wyjść z domu czy z łóżka. Dla nich zapowiadany jest dzień odwiedzin chorych, który ma miejsce w pierwszą sobotę miesiąca. Są miesiące gdzie odwiedziny chorych są przesunięte, co wcześniej zostaje podane w ogłoszeniach parafialnych.
Gdzie i kiedy zgłosić adres chorego?
Po informacji w ogłoszeniach parafialnych należy chorego zgłosić w zakrystii bądź kancelarii parafialnej (imię, nazwisko, dokładny adres).
Kapłan w sobotę udaje się do chorych, niosąc w bursie Najświętszy Sakrament oraz naczynie z olejem chorych.
O Sakramencie Chorych.
W ciężkiej chorobie, nawet gdy nie wydaje się być ona śmiertelną, chrześcijanin powinien poprosić o sakrament namaszczenia. Apostoł Jakub pisze: Choruje ktoś wśród was? Nich sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśli popełnił grzechy, będą mu odpuszczone (Jk 5,14-15).
Sobór Watykański II poucza nas: "Przez święte chorych namaszczenie i modlitwę kapłanów cały Kościół poleca chorych cierpiącemu i uwielbionemu Panu, aby ich podźwignął i zbawił, a nadto zachęca ich, aby łącząc się dobrowolnie z męką i śmiercią Chrystusa przysparzali dobra ludowi Bożemu" (Konstytucja dogmatyczna o Kościele, art. 11).
Sakramentu namaszczenia można udzielać całej grupie lub pojedynczym osobom. W ciężkiej chorobie może być udzielony nawet dzieciom, które jeszcze nie były u spowiedzi i Komunii Świętej.
Nieprzytomnym lub psychicznie chorym udziela się namaszczenia tylko wtedy, jeśli można przypuszczać, że jako wierzący sobie tego życzyli.
Zmarły już żadnego sakramentu przyjąć nie może. W razie wątpliwości, czy śmierć nastąpiła, namaszcza się warunkowo.
Przygotowanie domu chorego.
Stół winien być nakryty białym obrusem, na nim należy umieścić krzyż, zapalone świece, wodę święconą (o ile to możliwe).
Dobrze jest, jeśli przygotuje się szklankę z wodą, aby chory mógł napić się, by od razu przełknąć hostię.
Jeśli chory ma zawsze kłopoty z połykaniem, osoba opiekująca się nim, musi wcześniej powiedzieć o tym księdzu. Kapłan udzielając Komunii Świętej poda tylko cząstkę hostii.
Obrzędy w domu chorego.
- Poświęcenie mieszkania.
- Spowiedź Święta.
- namaszczenie.
- Komunia Święta.
- błogosławieństwo apostolskie z odpustem zupełnym.